einwohner

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΙ ΓΕΩΡΓΟΙ

Στην Εγκλουβή σήμερα ζουν περίπου σαράντα οικογένειες που φυτεύουν παραδοσιακούς σπόρους φακής. Όλοι έχουν πολυετή εμπειρία και παραδοσιακές γνώσεις για την καλλιέργεια της φακής και είναι γνώστες των «κάλοψων» φακοχωραφιών. Με το έργο τους γίνονται προστάτες της γενετικής ποικιλότητας στους αγρούς, διατηρούν τη γνώση, παίζουν κρίσιμο ρόλο στην τεκμηρίωση και αναγνώριση ποικιλιών. Είναι γνώστες των μυστικών της γης, των κλιματολογικών συνθηκών και έτσι επεμβαίνουν με το ελάχιστο έργο για την καλύτερη δυνατή απόδοση της γης. Αυτό φανερώνει και ο αρχαίος οικισμός των Βόλτων. Είναι γεωργοί χωρίς χημικά η άλλες εξαρτήσεις. Γι αυτό είναι ανάγκη να συνεχίσουμε να διατηρούμε τους σπόρους αυτούς που κάνουν τον γεωργό πραγματικό και κύριος ανεξάρτητο παραγωγό τροφής. Καμιά ευκαιρία σε αυτούς που προάγουν την συμβατική γεωργία και ταυτόχρονα την εξάρτηση του γεωργού με περισσότερο τεχνολογικό εξοπλισμό με φάρμακα λιπάσματα κλπ. Η φακή μας δεν χρειάζεται τίποτα εκτός από το βοτάνισμα και το νερό τον Μαϊ. Οι εισροεσ απο τις Βιομηψανιες λιπασματων εντομοκτωνω και φαρμακων για την ακατασστολη στα αγριοβοτανα ειναι αγνωστο απλα και μονο για το κοστος που επιβαρινουν το προιον. Είναι ανάγκη να προστατεύονται όλα τα αναφαίρετα δικαιώματα των γεωργών πάνω στο σπόρο (επιλογή, ανταλλαγή, ελεύθερη χρήση, ιδιοπαραγωγή). Εκμεταλλευόμενοι την ευκολία των νέων μηχανημάτων ξεκίνησαν και οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών την καλλιέργεια της φακής (Εξάνθεια, Καρυά, Χορτάτα, Κομηλιό) σε πειραματικό στάδιο στηριζόμενοι εν μέρη στην αντιγραφή των εμπειριών μας. Σίγουρα είναι ότι οι καλλιεργητές των χωριών που ανάφερα ούτε χρέος φαίνετε να έχουν μήτε συμπράττουν να μην χαθεί ο φυλογενετικός πλούτος των ντόπιων ποικιλιών. Που βάση αυτών παλαιών σπόρων στηρίχθηκε η οικονομική άνοδος της φακής Εγκλουβής. Είναι εμπειρική γνώση μας ότι: οι εισαγόμενοι σπόροι σε ίδιες συνθήκες και παραμέτρους έχουν πάντα λιγότερο απόδοση από τούς παλαιούς σπόρους. ΟΙ τοπικές ποικιλίες είναι πολύτιμες πηγές ανεκτικότητας στους ιούς. Παρ ότι όλα τα πλεονεκτήματα είναι στις τοπικές ενδημισμένες ποικιλίες. Προς το παρόν ομως, δεν χρησιμοποιούν παραδοσιακούς σπόρους αλλά εισαγόμενα φτηνά υβρίδια από τον Καναδά και την Αυστραλία, υποβαθμίζοντας σημαντικά την ποιότητα του προϊόντος τους προδίδοντας την ιδέα της καλλιέργειας των παραδοσιακών σπόρων. Με την μεταφορά γενετικού υλικού από έντομα κινδυνεύουν να υβριδοποιηθούν και οι παραδοσιακοί σπόροι μας. Με τους νέους σπόρους διατρέχουμε πάντα έναν κίνδυνο και για τους παλαιούς σπόρους. Εξίσου μεγάλο κίνδυνο είναι μόλυνση των παλαιών σπόρων με εισαγόμενους φυτοιούς. Με με την μεταφορά σποροιων (είναι γνωστοί 30 ιοί, που όταν δρουν στις μονοκαλλιέργειες έχουν 100% απώλειες στην σοδειά) οι σπόροι φυτών όπως της οροβάχνης που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της φακής (στην αναπαραγωγή αφήνει 30.000 σπόρους σαν απογόνους). Η απαξίωση για τους παραδοσιακούς σπόρους έχει τα κίνητρα της σε χαμηλές επιπέδου αξίες με τα ανάλογα αποτέλεσμα στον καταναλωτή και την οικονομία του παραγωγού. Πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουμε να διαβρώσουμε το παραδοσιακό γενετικό υλικό.